చేపట్టు గుంచము శ్రీవిభుడు
వై పెరిగి పొగడవలె గాక
మనసులోని హరి మరవక తలచిన
యెనయ నిహపరము లేమరుదు
పెనగొన నాతనిపేరు నుడిగినను
తనకు మహానందము లేమరదు
పుట్టించినాతని పొసగగ గొలిచిన
యిట్టె వివేకం బేమరుదు
చుట్టి యతనిదాసులకుమొక్కినను
పుట్టుగు గెలుచుట భువి నేమరుదు
శ్రీ వేంకటేశ్వరు జేరి భజించిన
యేవేళ సాత్విక మేమరుదు
భావించి యాతనిపై భక్తి నిలిపినను
కైవశమగు దనుగను టేమరుదు
http://www.esnips.com/doc/60ab8fa4-442e-4457-b0f0-4e7aa3acbfce/Chepattu-kundamu
cEpaTTu guMcamu SrIvibhuDu
vai perigi pogaDavale gAka
manasulOni hari maravaka talacina
yenaya nihaparamu lEmarudu
penagona nAtanipEru nuDiginanu
tanaku mahAnaMdamu lEmaradu
puTTiMcinAtani posagaga golicina
yiTTe vivEkaM bEmarudu
cuTTi yatanidAsulakumokkinanu
puTTugu gelucuTa bhuvi nEmarudu
SrI vEMkaTESvaru jEri bhajiMcina
yEvELa sAtvika mEmarudu
bhAviMci yAtanipai bhakti nilipinanu
kaivaSamagu danuganu TEmarudu
మనసు నమ్మనేర్చితే మనుజుడే దేవుడౌను , తనలోనే వున్నవాడు తావుకొని దైవము-అన్నమయ్య-02352
Reality
‘వాస్తవం చాలారూపాలలో ఉంటుంది;కాని కాల్పనిక కథకి ఒక రూపమే ఉంటుంది’.‘భక్తి సాహిత్యంలో కవి చెప్పేది సగం మాత్రమే;మిగిలిన సగం పాఠకులు పూరిస్తారు, ఇది భక్తి సాహిత్యానికి ఉన్న ఒక స్పష్టమైన లక్షణం,’-V.N.Rao
If Sringara is the most poetically delineated emotive experience of Annamacharya, in Sri Rallapalli Anantakrishna Sarma's words " the great soul who has the rarest distinction of elevating it to lofty spiritual heights is Annamacharya".And that, indeed is the end of all conceits.
No comments:
Post a Comment